top of page

GODZINY PRACY PEDAGOGA SZKOLNEGO

MGR H. PIĄTEK

W ROKU SZKOLNYM 2013/2014

 

Poniedziałek- 8.30-13.00

Wtorek- 8.30-13.30

Środa- 8.30-13.00

Czwartek- 8.30-12.00

Piątek- 9.00-13.00

 

 

 

TU MOŻNA OTRZYMAĆ WSPARCIE I POMOC:

 

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie

ul.Bema 5

10-516 Olsztyn

Tel.523 28 00

 

Specjalistyczny Ośrodek Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie

ul.Bałtycka 37 a

10-144 Olsztyn

Tel.527 57 11

 

Stowarzyszenie Pomocy Dzieciomi Rodzinie”Arka”

ul.Niepodległości 85

10-046 Olsztyn

Tel.523 99 55

 

Ośrodek Konsultacyjno-Edukacyjny i Wsparcia Rodziny

ul.Niepodległości 53/55

10-044 Olsztyn

Tel.519 57 60

 

Miejski Zespół Profilaktyki i Uzależnień

ul.Wojska Polskiego 8

Olsztyn

Tel.535 77 78/535 77 79

Dział Pomocy Rodzinie

Tel.535 77 78

Punkt Pomocy Dzieciom i Młodzieży „Promyk”

Ul. Niepodległości 85

Tel.521 35 13

Dział Terapii

ul.Pstrowskiego 36

tel.542 94 66

 

Wojewódzki Zespół Lecznictwa Psychiatrycznego- Poradnia Rodzinna

ul.Wojska Polskiego 35

10-225 Olsztyn

Tel.532 7839

 

Rodzinny Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny

ul.Linki 2

10-535 Olsztyn

Tel.533 21 69

 

Anonimowy Przyjaciel- Telefon zaufania(24 h)

Tel.19288 lub 527 00 00

 

Policyjny Telefon Zaufania

Tel.522 33 99

 

Policyjna Izba Dziecka

ul.Borowa 9 a

tel.522 33 90

 

Niebieska Linia- telefon zaufania dla ofiar przemocy w rodzinie

801 120 002 lub 22 666 00 60

 

Telefon Zaufania dalaDzieci i Nastolatków Zaniedbywanych, Wykorzystywanych Seksualnie, których rodzice piją

Tel. 22 827 61 72

 

Ośrodek Interwencyjny dla Kobiet i ich Dzieci- Ofiar Przemocy w Rodzinie „Caritas”

Ul.Grunwaldzka 45

Tel.533 01 66 w. 23

 

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych

Ul.Kopernika 46 b

Tel.534 91 51

 

 

 

8 SPOSOBÓW UCZYNIENIA TWEGO DOMU BEZPIECZNYM

 

 

1.Wprowadź reguły obowiązujące w domu:

-ustal proste reguły odpowiednie do wieku Twojego dziecka,

-rozpocznij od „rzeczy, które wolno i których nie wolno robić”,

-przedyskutuj je z dzieckiem,

 

2.Jeśli stosujesz odizolowanie dziecka jako karę- to stosuj ją tylko na krótko:

-jeśli jakaś reguła zostanie przez dziecko złamana, ukarz je odsuwając na krótko od zabawy i pozostawiając samo w spokoju,

 

3. Pięć minut na wyciszenie’

-gdy czujesz, że w Tobie lub dziecku narasta napięcie albo gniew- poświęć pięć minut na to aby się uspokoić i zadać sobie pytanie”skąd się bierze mój gniew?”,

-zastanów się co jest prawdziwym problemem i znajdź dla niego odpowiednie rozwiązanie,

 

4.Nigdy nie wybuchaj gniewem”

-bicie dziecka nie pomaga, a czyni dużo szkody,

-nigdy nie uderzaj dziecka w gniewie,

 

5.Krzyk niedozwolony. Słowa też ranią:

-nigdy nie krzycz na swoje dzieci w gniewie,

-nie „dołuj” dzieci. Jeśli łamią reguły, powiedz im, co złego zrobiły i dlaczego to Ciebie gniewa.

-gniewaj się na to, co złego zrobiły, a NIE na to kim są,

 

6.Wyjdź:

-kiedy czujesz się sfrustrowany, zły lub przytłoczony daj ujście swoim emocjom- z dala od dzieci,

-poproś kogoś z przyjaciół lub zostaw dzieci pod opieką osoby godnej zaufania,

-nie zostawaj sam z dziećmi gdy jesteś przygnębiony,

-wyjdź. Przespaceruj się.

-spróbuj znaleźć dla siebie pomoc,

 

7.Zwróć się o poradę:

Ludzie, którzy krzywdzą swoje dzieci byli często krzywdzeni w dzieciństwie i nigdy nie przemyśleli swoich problemów z tym związanych. Czy kiedykolwiek byłeś krzywdzony? Jeśli tak to:

-zwróć się do profesjonalnego doradcy. Im lepiej zrozumiesz siebie, tym lepiej będziesz mógł pomóc swojemu dziecku,

 

8.Nie pozwól by Twoje dzieci były krzywdzone przez obcych:

-sprawdź każdą opiekunkę do dziecka. Spotkaj się z nią zanim ją zatrudnisz. Pozwól także swojemu dziecku spotkać się z nią. Jeśli dziecko czuje się nieswojo, nie zatrudniaj tej osoby.

-ustal z nią co jej wolno, a czego nie.

 

 

 

JAK ZDOBYĆ ZAUFANIE SWOJEGO DZIECKA

 

 

1.Słuchaj:

-pozwól dziecku mówić,

-pytaj”Co o tym myślisz?”

-pozwól dziecku otwarcie wyrażać poglądy, uczucia, emocje i niepokoje,

-słuchaj, nie rób wykłdów,

-bądź osiągalny,

-zachęcaj dziecko do wyrażania emocji w twórczy sposób, np. przez pisanie pamiętnika lub robienie rysunków,

 

2.Bądź konsekwentny:

-ustal jasny i zrozumiały dla dziecka tryb postępowania. Jasne i konsekwentne reguły pomagają czuć się bezpiecznym i pomagają mu zrozumieć co jest dobre, a co złe. Bądź konsekwentny!

 

3.NIE powinno znaczyć NIE:

-jeśli mówisz :nie” do dziecka, upewnij się, że rozumie ono regułę którą złamało. Postępuj zgodnie z nią zdecydowanie i z opanowaniem.

-nie krzycz,

-Twoje dziecko chce wiedzieć, że Twoje „nie” oznacza naprawdę”nie”,

 

4.Bez sekretów:

-powiedz swojemu dziecku, że nie jest dzobrze trzymać w tajemnicy spraw, które uważają za złe lub wstydliwe,

 

5.Używaj odpowiednich słów:

-pomóż dzieciom swobodnie mówić o swoim ciele,

-naucz dzieci, że seks jest czymś naturalnym, a nie nieprzyzwoitym,

 

 

 

JAK POMÓC DZIECKU W OSIĄGANIU SUKCESÓW W SZKOLE

 

 

Twoje dzieci uczęszczające do szkoły często spędzają więcej czasu z nauczycielami niż z Tobą. Ważne jest, aby relacje między Tobą, dziećmi i nauczycielami były dobre. Dobre relacje pomogą dziecku lepiej funkcjonować w szkole, a także zmniejszą napięcie w Twoim życiu.

Oto kilka przykładów na budowę dobrych relacji z nauczycielami:

- Bądź świadomy istniejących trudności. Jeśli dowiesz się o problemie, jak najszybciej zareaguj. Wysłuchaj obu stron. Jedni rodzice uważają, że rację zawsze ma nauczyciel, inni, że dziecko. Bądź obiektywny.

- Rozmawiaj z dzieckiem o tym, co wydarzyło się w szkole.

- Sprawdzaj prace domowe dziecka. Dowiedz się, czy nauczyciel regularnie zadaje prace domowe.

- Zapewnij dziecku ciche miejsce do pracy. Na przykład, po kolacji stół w kuchni może być dobrym miejscem do nauki.

- Wprowadź stały porządek dnia. Ustal czas na odrabianie lekcji i zabawę oraz godzinę chodzenia spać.

- Kiedy dowiesz się o złych wynikach dziecka w szkole usiądź z dzieckiem i razem przejrzyjcie oceny.

- Znajdź przynajmniej jedną dobrą rzecz w zaistniałej sytuacji, za którą możesz pochwalić dziecko: brak nieobecności czy spóźnień.

- Bądź opanowany. Pozwól dziecku wypowiedzieć się na temat jego złych ocen. Zapytaj jak możesz mu pomóc w poprawieniu ocen.

- Zapytaj dziecko, co może zrobić, żeby dostawać lepsze oceny.

- Przygotuj plan poprawienia wyników w nauce z nauczycielem i ze swoim dzieckiem.

 

 

 

KILKA POMYSŁÓW JAK POWSTRZYMAĆ SIĘ OD ODREAGOWYWANIA SWOICH PROBLEMÓW NA DZIECIACH

 

Jeśli kiedykolwiek będziesz chciał odreagować kłopoty dnia codziennego na swoim dziecku- powstrzymaj się!

Poczujesz się lepiej... Twoje dziecko także.

Wypróbuj jeden z poniższych sposobów:

- Weź głęboki oddech...i jeszcze jeden. Pamiętaj, to Ty jesteś dorosły.

Zamknij oczy i wyobraź sobie, że słyszysz to, co Twoje dziecko mogłoby za chwilę usłyszeć od Ciebie.

- Zatrzymaj się i pomyśl dlaczego jesteś zły: z powodu dziecka, czy też dziecko jest po prostu łatwym obiektem, na którym możesz odreagować swój gniew.

- Zadzwoń do przyjaciela.

- Jeśli ktoś może popilnować dziecka, wyjdź z domu i przespaceruj się.

- Weź gorącą kąpiel lub obmyj twarz zimną wodą.

- Włącz muzykę. Postaraj się zrelaksować.

 

 

 

 

JAK POMÓC DZIECKU W ODRABIANIU LEKCJI

 

 

1.Do systematycznej pracy i odrabiania lekcji należy dziecko wdrażać od samego początku, od pierwszego dnia nauki.

2.Trzeba uzgodnić miejsce i porę odrabiania lekcji.

3.Wszyscy domownicy powinni się do tej umowy dostosować.

4.Niedopuszczalne jest przerywanie dziecku pracy, dlatego że ma np. załatwić jakieś zakupy.

5.Wprowadź zwyczaj dokładnego zapisywania lekcji.

6.Kontroluj czy polecenie jest dokładnie wykonane.

7.Dzieci z problemami powinny lekcje odrabiać „na zapas”, tzn. w dniu kiedy zostały zadane.

8.Pracę należy rozłożyć równomiernie, dwa razy powtórzyć ten sam materiał przy słabej pamięci parę razy, zrobić dwie godziny przerwy i znów utrwalić.

9.Dzieciom mało zdolnym każdy materiał należy dokładnie wytłumaczyć, sprawdzić stopień zrozumienia, poprawić błędy, przypomnieć co zapomniało.

10.Jeżeli nie znamy materiału szkolnego i nie mamy cierpliwości dla własnego dziecka nie zbierjmy się do pomocy, bo nic dobrego z takiej pomocy nie wyjdzie.

11.Nigdy i pod zadnym warunkiem nie wyręczaj dziecka w odrabianiu lekcji.

12.Rodzice nigdy nie powinni:

-uczyć na pamięć tekstów z podręcznika,

-uczyć pisania nowych liter i wyrazów nie wprowadzonych jeszcze przez nauczyciela,

-zmuszać dziecko przepisywnia całych stron z podręcznika,

-polecać dziecku, aby mechanicznie wyliczało „słupki”,

-jeśli dziecko ma trudności w nauce nie należy krzyczeć, karać fizycznie ani zadawać „za karę”,

Należy pamiętać, że dziecko nie powinno zabierać się  do lekcji bezpośrednio po powrocie ze szkoły.

Nie należy odrabiać lekcji bezpośrednio po jedzeniu.

Uczniowie klas starszych nie powinni odrabiać lekcji jednym ciągiem. Konieczne są przerwy, w czasie których należy odpocząć lub wykonać lekkie ćwiczenia fizyczne, pozwolić odpocząć oczom.

 

 

 

PRZYKAZANIA SZKOLNE DLA RODZICÓW

 

 

1.Nie wolno straszyć szkołą. Rodzice często wpajają lęk:”Zobaczysz w szkole to dopiero będzie. W ten sposób zaszczepia się dziecku własne złe doświadczenia.

2.Należy wspierać, ale nie wyręczać dziecka w obowiązkach szkolnych. Rodzice mogą wspierać: pomagać mu znależć czas i miejsce na odrabianie lekcji, mogą zainteresować książką, filmem, wystawą, która przyda się w szkole, wytłumaczyć zadanie.

3.Zauważać zdolności dziecka i pomagać mu je rozwijać. Oczywiste jest, że rodzice mają prawo do ambicji swoich dzieci. Ale nie do swoich niezrealizowanych. Przede wszystkim należy zauważać uzdolnienia swoich dzieci i pomóc w ich rozwijaniu.

4.Mądrze motywować- wielu rodziców uważa, że groźba pasa i awantury zmotywuje dziecko do nauki. Od kar lepsze są nagrody w postaci pochwały od rodziców, uznanie.

5.doceniać osiągmięcia dziecka- nie należy pytać dziecko po powrocie ze szkoły: „Co dostałeś?”, tylko:  „Czego się nauczyłeś, dowiedziałeś?”. Najgorzej interesować się dzieckiem tylko kiedy sprawia kłopoty.

6. Nie zastępować szkoły- współpraca szkoły z rodzicami nie może polegać na tym, że rodzic po przeczytaniu uwag swojego dziecka, złych ocenach reaguje krzykiem, karami. Rodzice nie słuchają wyjaśnień , nie dopuszczają go do głosu. Należy wspólnie rodzic-nauczyciel zastanowić się nad rozwiązaniem problemu.

 

bottom of page